Artysta nawiązuje do tradycji japońskiego drzeworytu. Wykorzystując klasyczny warsztat, tworzy hiperrealistyczne przedstawienia roślin. Umieszcza je w zaskakujących miejscach, łatwych do przeoczenia. „Wyrastająca” z filaru azalia zmienia sposób odbierania przestrzeni, paradoksalnie stając się jej częścią. Równocześnie dokonuje się transformacja postrzegania samej pracy, w której doskonałe odwzorowanie natury zostaje zderzone z niecodziennym miejscem ekspozycji.