Dziennik N98A

Zapis abstrakcyjny. Od 1989 roku autor tworzy cykl, który wpisuje się w ideę dziennika ukrywającego własną zawartość. Prace z tej serii powstają poprzez nałożenie grubej warstwy swobodnie spływającej farby, a następnie wyrycie w niej ołówkiem pionowych i poziomych kresek. Pod każdym takim zapisem zapewne kryje się jakaś istotna dla artysty, a niedostępna widzowi treść. Kompozycje oznaczone zostały kolejnymi numerami i latami powstania. Stanowią refleksję nad upływem czasu, któremu twórca próbuje nadać materialną postać. Zakłócenia kompozycyjne oraz warstwowość odnosić można również do istoty pamięci.