W tej animacji – maksymalnie oszczędnej w kresce i w ruchu – tytułowy Lorenzo ulega bezgranicznemu zdumieniu, które trzyma jego oczy długo otwarte. Napięciu spojrzenia towarzyszy powolny ruch palcem, zapowiadający poszukiwanie czegoś lub próbę odpowiedzenia na jakieś pytanie. Ta praca nie szuka idei ani nie porusza żadnego problemu. Pojawia się w niej natomiast niezwykle ogólny komentarz do zakresu i motoryki ludzkich reakcji.