Podczas oficjalnej inauguracji działalności MOCAK-u zaprezentowane zostaną wystawa „Architecture for Sensitive Lives” oraz projekcje dotyczące przedsięwzięć podejmowanych w muzeum. W ramach wystawy na temat działalności architekta budynku MOCAK-u zobaczymy dokumentację kolejnych etapów budowy oraz projektu Centrum Obsługi Inwestora. Budynek Centrum również jest dziełem Claudia Nardiego i powstaje na terenie Nowej Huty. Odwiedzający będą mogli zobaczyć projekcje slajdowe o działaniach muzeum, jak również filmy Partytura i ogród, o twórczości Krzysztofa Pendereckiego, oraz Zabłocie zastane, na temat historii i tożsamości dzielnicy, w której ulokowany jest budynek muzeum.

Realizując projekty w Polsce i na całym świecie, Claudio Nardi tworzy budowle w różnorodnej skali. Włoski architekt spogląda na rzeczywistość instynktownie, proponując jednocześnie dogłębne i rozległe wizje architektoniczne. Narracja wystawy – oparta na obrazach, słowach i wideo – rozwija się w sześciu grupach tematycznych.

Nowe krajobrazy miejskie – Kraków
Przybliżony obraz procesu projektowania dwóch obiektów dla Krakowa. Pierwszy z nich to MOCAK – Muzeum Sztuki Współczesnej na terenie byłej fabryki Schindlera, drugi to Centrum Obsługi Inwestora – nowa, obszerna przestrzeń administracyjno-biurowa dla gminy Kraków – Nowa Huta.

Nowe pejzaże Florencji
Impresja na temat śladów pozostawianych przez ingerencje architektoniczne zróżnicowane pod względem skali, funkcji i oddziaływania. Niezauważone, delikatnie kształtują przestrzeń i przyczyniają się oddolnie do jej transformacji. Jest to, w pewnym sensie, utopijna koncepcja, opierająca się na wielu „niepozornych, dobrych uczynkach”.

Architetture italiane

Projekcja eksponuje rozliczne odwołania do włoskiego racjonalizmu, baroku i żywiołowej architektury śródziemnomorskiej, które w twórczości Claudia Nardiego realizowane są umiejętnie we współczesnych technikach i materiałach.

Budując wspólnie świat
Styl włoski niczym pyłek kwiatowy przenosi znaki, motywy i trendy, osadzając je w formach lokalnych. Nie nakłada się jednak na nie, lecz pozwala „przebijać się” miejscowym formom, technikom i estetyce lub – w miarę możliwości – przyswaja je sobie.

Intramuros
Przestrzeń mieszkalna ma emocjonalny czy wręcz sentymentalny wymiar. W zaciszu domowym dialog między człowiekiem a architekturą ujawnia sie poprzez detale i różnorodność materiałów: miękkich i delikatnych jak wspomnienia, przyzwyczajenia, potrzeby, relacje z innymi osobami.

En vogue

Architektura bliska jest scenografii – jej zadaniem jest uwypuklenie stylu, wciągnięcie użytkownika w emocjonujący i przekonywający przekaz. Architektura często oddziałuje na człowieka jako całościowa identyfikacja wizualna, przypominając pod tym względem firmowe brandy.