Założone w 2007 roku przez Beatę Kwiecińską i Macieja Dąbrowskiego stowarzyszenie (obecnie fundacja) Dom Kultury Inspiro od września 2009 do końca 2019 roku prowadziło na zlecenie gminy Niepołomice dom kultury w Podłężu – był to pierwszy w Polsce przypadek powierzenia tego typu instytucji organizacji pozarządowej. W ciągu ponad 10 lat działalności Inspiro zorganizowało wiele warsztatów i innych wydarzeń, kierowanych głównie do dzieci i młodzieży (ale nie tylko), a także wizyty studyjne dla animatorów kultury, studentów i samorządowców, promując nowatorski sposób postrzegania domu kultury jako miejsca niezależnego, zaangażowanego społecznie, również w skali ponadlokalnej. Fundacja współpracuje z wieloma instytucjami, w tym z MOCAK-iem, gdzie w lutym 2020 roku rozpoczęto dwa cykle warsztatów: Muzyka i materia ducha oraz Grawitacja – sztuka patchworku. Obecnie, po zakończeniu współpracy z niepołomickim samorządem, Beata Kwiecińska i Maciej Dąbrowski poszukują nowego miejsca i formy działania dla Inspiro oraz przygotowują książkę na temat swojej dotychczasowej pracy.

Jak najlepiej mówić o domach kultury?

Beata Kwiecińska: My staramy się – przede wszystkim przez działanie – prezentować model domu kultury jako dzieła sztuki.

Maciej Dąbrowski: Po prostu dowartościowywać ludzi, którzy pracują w domach kultury, to oni je tworzą.

BK: Są tego warci. Dom kultury podlega wszelkim procesom twórczym. Ludzie, którzy tworzą to miejsce, mogą być i pewnie są artystami, ale często sami o tym zapominają albo lokalni samorządowcy zapominają, że mają artystów, którzy tworzą dzieło sztuki – dom kultury.

MD: Dom kultury to bezpieczna przestrzeń do spotkania, miejsce do wymiany myśli. Budynek, w którym się mieści, to zupełnie drugorzędna sprawa.

Artykuł w całości dostępny jest w wersji drukowanej szesnastego numeru MOCAK Forum.