Na wystawie Wymazać hańbę! pokazujemy prace ośmiu artystów – byłych więźniów obozów koncentracyjnych Oranienburg i Sachsenhausen: Jana Buddinga (Holendra), Petera Edla i Hansa Grundiga (Niemców), Leo Haasa, Vladimira Matějki i Karela Zahrádki (Czechów), Wiktora Simińskiego (Polaka) i Rudolfa Carla von Rippera (Austriaka). Tytuł ekspozycji zapożyczono od cyklu grafik ostatniego z tych twórców Écraser l’infâme! (Wymazać hańbę!) z 1938 roku, w którym autor – jako jeden z pierwszych – ukazał grozę i brutalność hitlerowskich obozów koncentracyjnych.

Narracja wystawy opiera się nie tylko na pracach powstałych w trakcie uwięzienia, ale również stworzonych przed wojną oraz po wyzwoleniu, niezwiązanych z przeżyciami obozowymi. Częścią ekspozycji są materiały multimedialne, fotografie i archiwalia. Pozwalają one przedstawić losy poszczególnych artystów, a tym samym – zaprezentować ich twórczość w kontekście biograficznym.

W 1933 roku powstał obóz koncentracyjny w Oranienburgu, zamknięty w roku 1934. W roku 1936 na peryferiach miasta założono obóz koncentracyjny Sachsenhausen.  W latach 1936–1945 więziono tu ponad 200 tysięcy osób. Od roku 1961 Muzeum i Miejsce Pamięci gromadzi twórczość więźniów Oranienburga i Sachsenhausen z wielu krajów Europy. W zbiorach znajduje się około tysiąca obiektów, w tym obrazy, rysunki, rzeźby i własnoręcznie wykonywane przedmioty codziennego użytku. Do niedawna prace te prezentowano jednak wyłącznie jako ilustracje rzeczywistości obozowej i traktowano raczej jako dokumenty niż sztukę.

Ekspozycja w MOCAK-u nie tylko przybliża dzieła z obozów koncentracyjnych jako historyczny materiał źródłowy, ale przede wszystkim daje wgląd w proces twórczy kształtowany przez przeżycia artystów.

Wystawa dotowana przez niemiecką Federalną Fundację Kultury, Przyjaciół Miejsca Pamięci i Muzeum Sachsenhausen i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.