Emese Kürti. //Nieposłuszni. Granice sprzeciwu w węgierskiej sztuce eksperymentalnej//
Emese Kürti. Nieposłuszni. Granice sprzeciwu w węgierskiej sztuce eksperymentalnej
24.11.2018 godz. 18
Opublikowano: 01.10.2018
Zapraszamy na wykład doktor Emese Kürti – trzecią odsłonę projektu RESEARCH TANK Fundacji Nośna oraz Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK.
Pierwsze eksperymenty z muzyką konkretną i elektroniczną na Węgrzech prezentowano pod koniec lat 50. poza oficjalnym obiegiem, w kręgach związanych z tamtejszą kontrkulturą. Awangarda muzyczna pojawiła się więc poza ramami instytucjonalnymi, choć główny przedstawiciel nowej muzyki działał na pograniczu kultury i polityki. „Podwójny agent” neoawangardy – jak określił go jeden z inicjatorów węgierskiego happeningu – jednocześnie pracował dla tajnej policji, uczestniczył w życiu subkultur młodzieżowych i tworzył sztukę progresywną w Budapeszcie. Niejednoznaczna postawa artysty wynikała z jego kluczowej roli w kształtującym się akcjonizmie, inspirowanym muzyką eksperymentalną. Podczas wykładu przyjrzymy się muzyce awangardowej i akcjonizmowi węgierskiemu, paradoksom etycznym różnych pokoleń artystycznych, a także złożoności subwersywnych idei z lat 60. i 70.
Wykład odbędzie się w języku angielskim z tłumaczeniem na polski.
Emese Kürti – historyczka i krytyczka sztuki, od 2009 do 2015 roku związana z Muzeum Ludwiga w Budapeszcie. Kierowniczka acb ResearchLab, prowadzącego badania nad neoawangardą. Redaktorka książek BOSCH+BOSCH: Conceptual Practices from the Former Yugoslavia i Screaming Hole: Poetry, Sound and Action as Intermedia Practice in the Work of Katalin Ladik (2017).
RESEARCH TANK dokumentuje i popularyzuje badania z zakresu historii sztuki i antropologii wizualnej, kładąc szczególny nacisk na potencjał poznawczy sztuki i jej społeczno-polityczne konteksty.
W swojej pierwszej odsłonie RESEARCH TANK w całości oddaje głos badaczkom z Europy Środkowo-Wschodniej: Marinie Gržinić, Caterinie Predzie i Emese Kürti. Próbuje dokonać tym samym rewizji geografii artystycznej i uzupełnienia historii sztuki „pisanej” z zachodniej perspektywy. Poruszając zagadnienia nekropolityki, sztuki w obliczu dyktatur oraz artystycznych strategii oporu, staje się rodzajem przewodnika dla tych, którzy są zainteresowani, ujmowanymi w możliwie interdyscyplinarnej perspektywie, miejscami spotkań sztuki i polityki.